Zapora w Solinie

Zapora w Solinie

Efekt ośmioletniej pracy dwóch tysięcy robotników, odpowiedzialna za zniknięcie góry i obarczona odpowiedzialnością utrzymania żywiołu w ryzach – Zapora w Solinie jest odpowiedzią na pytanie, co się stanie, gdy niepohamowana moc spotka niezniszczalną barierę.

Zapora została oddana do użytku 20 lipca 1968 roku. Ona reguluje rzekę San i pobiera z niej energię, dzięki wbudowanej elektrowni wodnej o mocy 200 MW, jednocześnie kontrolując poziom wód powstałego zalewu. Sztuczne jezioro Solińskie jest największym pod względem objętości sztucznym zbiornikiem wodnym w Polsce, w którym ogrom wody sięga objętości aż 500 milionów metrów sześciennych, przy tafli wody na wysokości 420 m n.p.m.. Do powstrzymania tej mocy budowniczowie zapory użyli ponad 760 tysięcy metrów sześciennych betonu, na który surowiec pozyskali z kamieniołomów eksploatując masywy pobliskich wzgórz.

Tama jest otwarta do zwiedzania po uprzedniej rezerwacji. Do dyspozycji odwiedzających udostępnione są dwa z wielu tuneli serwisowych, którymi oprowadzi Cię przewodnik. Jeżeli nie czujesz się komfortowo spacerując pod milionami ton betonu, możesz również się udać na spacer po szczycie zapory. Konstrukcja ma 664 metry długości oraz 82 metry wysokości w najwyższym punkcie i niezależnie, czy spojrzysz na północ czy południe doświadczysz zapierającego dech w piersi widoku.

Z Osady Bóbrka możesz dotrzeć nad zaporę busikiem kursującym regularnie z centrum Bóbrki, rowerem, który możesz od nas wypożyczyć, czy nawet pieszo, o ile podejmiesz się dłuższego spaceru.